Ik ben Kris van Gelder, 46 jaar en woonachtig in Beneden Leeuwen. Sinds een aantal jaren ben ik als parcoursbouwer betrokken bij het Pinksterconcours 't Paard van Troje te Kaatsheuvel. Het is een regionaal concours van betekenis met een jarenlange traditie. Manege Pullens is een begrip. Sinds mijn allereerste ervaring met het evenement ben ik er positief over. Dit komt omdat alle ingrediënten om een dergelijk concours te laten slagen aanwezig zijn: goede organisatie, mooi springterrein met dito hindernismateriaal, prima deelnemers aantallen, een goed samenwerkende official groep en bovenal een top sfeer onder alle medewerkers.

Walter & Mieke hebben een groep mensen om zich heen verzameld die in samenstelling nauwelijks is veranderd. Dat geeft aan dat een ieder het naar zijn zin heeft. De organisatie staat voor kwaliteit, topsport en bovenal gezelligheid.

Door de organisatie is aan mij gevraagd een stukje over mezelf te schrijven. Aan deze uitnodiging geef ik graag gehoor.

Van oorsprong kom ik niet uit een familie die bekend is met de paardensport. Bij toeval via een familielid die zich had opgegeven voor rijlessen in een manege, kwam ik in aanraking met de paardensport. Voor die tijd had ik een aantal jaren aan judo gedaan, ook op wedstrijdniveau. Nadat ik een aantal jaren op deze manege mijn wekelijkse rijlessen had gekregen, hebben mijn ouders een paard voor me aangeschaft. Ik werd lid bij de plaatselijke rijvereniging. Met dit eerste paard ben ik naar wedstrijden gegaan en heb ik ervaring opgedaan in zowel dressuur, afdelingsdressuur en springen. Na verkoop van dit paard heb ik steeds eigen paarden gehad, maar ook veel paarden voor andere mensen gereden. Dit was soms alleen het aanrijden van deze paarden, maar meestal ook het uitbrengen van paarden van anderen op wedstrijden. Ik heb een aantal paarden op Z dressuur en Z springen niveau uitgebracht. Vervolgens heb ik de opleiding commandanten cursus, assistent instructeur en daarna de instructeuropleiding met goed gevolg in Ermelo afgesloten. In die tijd gaf ik dressuur- en springles bij diverse verenigingen. Ik ben bevoegd IM dressuurjury en springjury.

Het lesgeven is de laatste jaren helemaal in de vergetelheid geraakt en ik jureer nog steeds een aantal keren per jaar. Via Mies Rooyakkers die als parcoursbouwer betrokken was bij het concours van mijn vereniging ben ik begin 80-er jaren besmet geraakt met het parcoursbouwers bacil. Als parcourshulp werd ik enthousiast en heb me via een ORUN cursus parcoursbouw bekwaamd. Wanneer je van een dergelijke cursus komt is het niet zo dat je alle ‘ins en outs’kent. Je dient je te steeds te blijven bekwamen en een ervaring als ruiter is eveneens van groot belang.
Belangrijk is ook dat je contact houdt met de deelnemers en ook kijkt hoe het parcours wordt ervaren. Ik heb altijd het idee behouden dat het belangrijk is een groot deel van de deelnemersveld in het parcours te aanschouwen, zodat je met eigen ogen ziet, hoe één en ander wordt ervaren en zijn uitwerking heeft. Daarnaast heb ik mijn kennis bijgespijkerd door met andere gerenommeerde parcoursbouwers mee te gaan naar andere evenementen en dat ben ik tot de dag van vandaag blijven doen. Via het diploma basis parcoursbouwer, waarbij je gemachtigd bent om op wedstrijden vanaf de klasse BB t/m ZZ te bouwen, heb ik me opgewerkt tot nationaal niveau 1.40 meter. Daarna kreeg ik van de toenmalige NHS de kwalificatie 1.50 meter. Een aantal jaren later heb ik met succes de opleiding candidate international coursedesigner gevolgd. Sinds een aantal jaren heb ik de kwalificatie
international coursedesigner, waardoor ik bevoegd ben om alle internationale parcoursen te bouwen, met uitzondering van Olympische Spelen en Wereldruiterspelen. Daarvoor heb je de kwalificatie official international coursedesigner nodig.

Als parcoursbouwer ben ik bijna ieder weekend actief in het gehele land. En tot op heden beleef ik hieraan veel plezier. Allereerst vanwege het feit dat ik fan ben van de paardensport.
Wanneer je als deelnemer, official, publiek of organisatie de paardensport kunt beleven is dat een van de mooiste sporten die er bestaat.

Ik ben getrouwd en mijn vrouw Corry heeft altijd zeer verdienstelijk dressuur gereden. Onze zoon Thomas is minder geïnteresseerd in de paardensport en heeft de zwemsport als vrijetijdsbesteding. Mijn dochter Charlotte rijdt actief op dressuurwedstrijden en heeft geen ervaring op springwedstrijden.
Ook als bestuurder ben ik bij de paardensport betrokken. Ik zit zowel in het Kringbestuur als in het Regiobestuur. Daarnaast heb ik zitting in het Wedstrijdplatform en de Ledenraad van de KNHS. Op deze manier kan ik samen met andere geïnteresseerden de randvoorwaarden van de deelnemers zo goed mogelijk behartigen.

Laat ik de wens uitspreken dat deze editie van het Pinksterconcours er weer toe zal leiden dat er mooie sport valt te beleven en te aanschouwen in Kaatsheuvel. En dat het maar weer als vanouds erg gezellig zal zijn.